FAIL.in.th

เหลือพื้นที่ไว้ใส่…”จ๊ะ” “โว้ย” “สัส”..ฯลฯ

ผมดีใจที่ยังมีแท๊กซี่ที่มีรอยยิ้มและเต็มใจให้บริการอยู่

/me ขอบ่น ผมเคยโบกรถจากสุขุมวิท ไปเซนปิ่นตอนช่วงเวลา 5โมงหน่อยๆ
โบกไปทั้งหมด 15คัน โบกอยู่ชั่วโมงกว่า ไม่มีคันไหนรับซักคัน
บางคนอ้างส่งรถ บางคนส่ายหน้าแล้วก็ขับออกไป
แต่ที่เด็ดที่สุดคือ มีคันหนึ่งพูดกับผมว่า..
“ไปสุขุมวิทไปเซนปิ่น ไม่มีใครไปหรอกน้องเวลานี้ พี่ว่าขึ้นรถเมล์ไปดีกว่า”
มันจี๊ดมาก…

<3 ว่างนะ

น่าจะให้แท็กซี่แปะป้ายไว้เลยว่า อู่ (แท็กซี่สหกรณ์)/บ้าน (แท็กซี่บุคคล) อยู่แถวไหน พร้อมไปส่งที่ไหนได้บ้าง จะได้ไม่มีปัญหากัน

เคยคุยกับคนขับที่รู้จักกัน เขาบอกว่า ช่วงค่ำ ๆ หรือช่วงใกล้ ๆ ส่งรถ ถ้าเจอ ผดส. คนไหนไปทางเดียวกับอู่/บ้านนี่แทบจะอุ้มขึ้นรถเลย

ตัวอย่างง่าย ๆ สมมติว่าสถานที่โบกคืออนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ อู่ของแท็กซี่/บ้านของคนขับอยู่ที่ดอนเมือง เวลาใกล้ส่งรถแล้ว ดึก ๆ หน่อย

คนขับขับไปเจอผู้โดยสาร ก ซึ่งจะไปศาลายา คนขับก็ เฮือก! มันคนละทางกับทางที่ไปดอนเมืองนี่หว่า แล้วไม่รู้ว่าพอไปถึงศาลายาแล้วจะได้ผู้โดยสารจากศาลายาหรือเปล่า หรือว่าต้องตีรถเปล่ากลับดอนเมือง แท็กซี่บางคันก็จะคิดหนัก แต่ถ้าแท็กซี่คันไหนเต็มใจก็จะรับไป แล้วค่อยไปลุ้นเอาว่าที่ศาลายาจะมีคนโบกไหม งานนี้ ผู้โดยสาร ก WIN (ได้ไป) แน่ ๆ แต่คนขับไม่รู้ว่าจะ FAIL (รถเปล่า) หรือ WIN (ได้ผู้โดยสาร) ในขณะที่แท็กซี่ที่ไม่ค่อยเต็มใจรับก็ไม่เอา ตัดสินใจไปหาคนโบกคนถัดไป (ซึ่งก็คงไปตามทางกลับดอนเมืองนั่นแหละ) ซึ่งงานนี้แท็กซี่ไม่รู้จะ FAIL (รถเปล่าอีก) หรือ WIN (ได้ผู้โดยสาร) แต่ผู้โดยสาร ก นี่ FAIL (ไม่ได้ไป) แน่ ๆ

ถ้าคนขับไปเจอผู้โดยสาร ข ซึ่งจะไปดอนเมือง บางเขน หรือหลักสี่ (ซึ่งก็ไม่คลาดจากทางกลับดอนเมืองนัก) คนขับก็แทบจะอุ้มขึ้นรถอย่างที่ว่า เพราะไม่ต้องตีรถเปล่ากลับดอนเมืองแน่นอน ไม่แน่ว่าส่งคนนี้แล้วก็อาจจะได้กลับไปส่งรถ/ไปนอนก็ได้ งานนี้ WIN-WIN คนขับก็ WIN (ได้ผู้โดยสาร) ผู้โดยสาร ข ก็ WIN (ได้ไป)

ก็เลยแนะนำว่าแท็กซี่แทนที่จะติดป้ายว่า “ว่าง” อย่างเดียวก็น่าจะบอกไปว่า พร้อมไปส่งที่ไหนได้บ้าง ไปที่ไหนได้ ไปที่ไหนไม่ได้ บอกกันตรง ๆ ให้ผู้โดยสารเลือกไปเลยดีกว่า

ป.ล. สาระเยอะไปรึเปล่าฟะตู?